จะรอไปเมื่อไรหรือ?
รำพันในวาสนาน้อย
ยามประสูติก็เลิศยิ่งกว่าสรรพสัตว์ ยามตรัสรู้พระญาณก็เลิศยิ่ง
ยามตรัสสอนทรงสอนซึ่งสัจจะจริง
ทรงคุณยิ่งนำสู่นิพพานแก้ว
โอเราหนอชั่งบุญน้อย
จะได้น้อมกราบพระบาทก็สายแล้ว
จะฟังธรรมจากพระโอฐก็คลาดแคล้ว
หมดเสียแล้วซึ่งสุระเสียงพุทธองค์
นึกถึงบุญตนเอง
พระสัทธรรมยังมีมิใช่หรือ?
เราก็คือผู้ศรัทธาพุทธองค์
ควรสอนตนในธรรมที่พระประสงค์
ให้ครบองค์แปดเป็นมรรคอันประเสริฐ
ฝึกสติปะฐาน 4 ทุกขณะ
เพื่อเพียรละวางกิเลสมิให้เกิด
เห็นธรรมด้วยปัญญาอันเลิศ
ก็ประเสริฐดั่งเห็นพระพุทธองค์
ถ้าชาวพุทธปรารถนาจะเห็นพระพุทธเจ้า ได้ฟังธรรมจากโอฐพระพุทธองค์โดยตรง
หาได้เป็นความหวังอันเลื่อนลอย ถึงแม้ปัจจุบันพระพุทธองค์ทรงปรินิพพานไปแล้ว
แต่ธรรมของพระองค์ยังคงอยู่
ถ้าประสงค์จะเห็นพระองค์ก็ต้องปฏิบัติธรรมให้เห็นทุกข์เห็นธรรม
ซึ่งเป็นการเห็นพระพุทธเจ้าและได้ฟังธรรมโดยตรง
ดั่งพระองค์ทรงตรัสว่า
ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา(คถาคต)
แต่ถ้ายังปรารถนาอยู่เพื่อเห็นตัวจริงเสียงจริง
เพียงแต่ทำบุญเยอะๆ แต่ไม่ปฏิบัติธรรม
เป็นการกอดความหลงเป็นตัวตนไปอีกนาน และไม่รู้ว่าเมื่อได้เจอแล้วจะมีโอกาสเกิดปัญญาเห็นธรรมหรือเปล่า
ดังนั้นควรรีบปฏิบัติธรรมให้เห็นธรรมเสียเดี๋ยวนี้
อย่างมากถ้าพลาดท่าพลาดทางในชาตินี้
เมื่อเกิดได้พบพุทธองค์ในสมัยหน้า ก็จะไม่เป็นเหมือนกระต่ายเฝ้าหมายจันทร์ด้วยความหลง