กระทู้เสนอธรรมตามความเห็น ทุกท่านสามารถผูกประโยคต่อ
หรือท้วงติงได้ เพื่อให้บังเกิดสีสรร
เราท่านต่างมาจากไหน?
ทำไมหลงยึดไม่ยอมคลาย
เมื่อมีทุกข์ ใจอยากทำลาย
แต่พอกลายเป็นสุขก็ยึดเอา
ทั้งสุขทุกข์เลยกลายเป็นตัวกู
เพราะไม่รู้และความเขลา
จงวางตัวตนให้บรรเทา
ก็ไม่เอาสุขทุกข์มาเป็นตน
ทิฐินั้นสำคัญนัก
เป็นตัวชักให้หลงผิด
วางใจเป็นกลางสักนิด
ก็ไม่คิดหลงยึดติดตน
อย่าพยายามเอาตนให้เป็นนิพพาน
เพราะสันดานความเป็นตนไม่เคยปล่อย
จงเอาธรรมวางตนให้หมดร่องรอย
ก็จะปล่อยวางกิเลสให้หมดลง
อย่าเข้าใจว่าตนเป็นนิพพานเลย
ใจมันเคยหลงเพราะตนมามากแล้ว
จงเอาธรรมหาธรรมด้วยใจผ่องแผ้ว
ก็คลาดแคล้วจากกิเลสที่เป็นตน
จงปฏิบัติธรรมด้วยความเป็นธรรม
อย่ามัวทำเพื่อความเป็นตน
*** ธรรม ที่พระพุทธเจ้าตรัสสั่งสอนโดยย่อมีดังนี้
ทาน คือการสละ รวมทั้งสละความยึดมั่นถือมั่น
ศีล คือการระงับและงดเว้นในสิ่งผิด
และที่เป็นบาป
สมาธิ คือความตั้งมั่นความแน่วแน่ในคุณงามความดี ทำจิตให้สงบ
ปัญญา คือการพิจารณาเห็นเป็นไตรลักษณ์ แล้วปล่อยวาง บรรลุ นิพพาน
สรุป
ธรรม คือการสละและแบ่งปัน ไม่ทำบาปทั้งปวง ทำจิตใจให้สะอาดผ่องใส่
ลอยเสียซึ่งกิเลส
*** ธรรมหาธรรม คือทำทานเพื่อนำไปสู่การรักษาศีล
รักษาศีลเพื่อนำไปสู่การทำสมาธิ
ทำสมาธิเพื่อนำไปสู่ปัญญา(นิพพาน)