การพัฒนาการแต่งกลอน 6

กลอน 6 ที่คุณตรงประเด็นแนะนำ น่าจะพอเข้ากับจริตผม (อ่อนภาษาไทยมาตลอด อยู่ในขั้นบกพร่องในการเขียน)

จริตคน นั้นมี มากหลาย       บางก็คล้าย แตกต่าง กันไป
ไม่ว่า แสดงออก อย่างไร       ก็มี จิตใจ เหมือนกัน

คนสัตว์ นั้นย่อม มีใจ          แต่ทำไม คนอ้าง ต่างกัน
เพราะภพ ภูมิ แบ่งชั้น            แต่คน ชั่วนั้น ฆ่าขาดธรรม

วิชา 1/06/50

แหมหา มาตั้ง นาน                 มาพานพบ กลอนหก
หกคะเมน กลอนแปด หลายยก      เริ่มชกเป็น ก็กลอนหก เอย

น่ากลัวผมจะถูกจริตกับกลอนหกจริงๆ ครับ คุณตรงประเด็น เอาที่ผมไหลในกระทู้สายใย..สายสัมพันธ์ให้ดู  ว่า 4 บทเป็นเรื่องที่ไม่ยากแล้วครับ

มาทัก เพื่อบอก ให้รู้       ว่ายังอยู่...สายสัมพันธ์
ที่หายไป ทั้งหลายวัน        เพราะต้องผัน เป็นคุณพ่อ
ทำตัวว่าง ให้ลูกสาว        เป็นเรื่องราว  ไปอยู่หอ
ถึงแม้เหนื่อย ก็ไม่ท้อ         แต่ก็หงอ เสียเป็นหมื่น (เงิน)

วิชา 1/06/50

กลอนหกได้ แต่ใดมา       ตรงประเด็น พาให้รู้
แนะนำได้ เหมือนอย่างครู    ผมจึงรู้ ถูกจริตเอย..

มาส่งบทเรียน ที่ไหลในกระทู้ อยู่อย่างรู้คุณค่า ว่ามีการพัฒนาอย่างไรครับ

กลอนหก

ควรอยู่ อย่างรู้ คุณค่า     ที่เกิดมา  ได้เป็นคน
อยู่ในศีล และฝึกฝน             ปฏิบัติจน เข้าถึงธรรม
เหล่ามนุษย์ ทั่วทั้งผอง       อย่ามัวหมอง ด้วยกิเลสนำ
เราท่านต่าง ต้องระกำ           ล้วนทำกรรม นำทุกข์ มาช้านาน

กลอนแปด

วางเถิด อัตตาตัวข้าเหย     ล้วนไม่เคยเป็นจริงแท้แน่เลย
ได้เพียงชมชั่วคราวก็เปลี่ยนเฉย     ไม่เที่ยงเลยมัวหลงเงาไปใยกัน ...


วิชา 01/06/50

เมื่อคล่องกลอน 6 แล้ว 8 เสริม ก็ชี้ธรรมได้ถึงใจดีขึ้น

พึ่งผ่านงานยุ่งๆ มา และพึ่งได้เข้าเน็ต  ก็เข้ามาสนทนาในกระทู้นี้ต่อ ได้อ่านบทธรรมบทกลอนอันสละสลวย  ก็อดไม่ที่จะคิดกลอนขึ้นมาจากเรื่อง "ครู" เป็นกลอนหก

ครูนั้นล้วน มีหลากหลาย     แม้สหาย ก็เป็นครู
ธรรมชาติล้วนสอนให้รู้           เพื่อให้อยู่ กับมันได้
แต่ครูผู้เป็นเลิศ               ย่อมประเสริฐสอนธรรมไว้
ให้ละกิเลสชั่วร้าย                 เพื่อทำลาย พ้นจากกรรม

วิชา
    4/06/50

พอดีผมได้แสดงความเห็นในพันทิพ  เรื่อง "มายา" กับ "ไม่มีตัวตน" และได้แต่งกลอน หก จึงเห็นควรนำเสนอในกระทู้นี้


ควรใช้คำว่า  "ไม่ใช่ตัวตน"   ไม่ควรใช่คำว่า "ไม่มีตัวตน"

อนัตตา ไม่ได้มีความหมายว่า ไม่มีตัวตน

แต่มีความหมายว่า ไม่ใช่ตัวตนที่ควรไปยึดมั่นถือมั่น

คำว่า มายา หมายถึงสิ่งนั้นได้ปรากฏแล้วก็หายไป ยึดให้คงที่ไม่ได้

จึงสามารถกล่าวได้ว่า ขันธ์ 5 เกิดขึ้นเป็นเพียงมายา

หรือ ขันธ์ 5 นั้นเป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวตนที่ควรยึดมั่นถือมั่น เป็นเหมือนมายาที่ปรากฏขึ้นชั่วขณะ แล้วเปลี่ยนไป หายไป

ผมนำกลอนหก สื่อธรรมมาเสนอ

เข้าใจผิด ในอนัตตา       หลงไปว่า ไม่มีตน
รู้เถิด เข้าใจสับสน               เป็นการพ้น เลยความจริง
ด้วยขันธ์ ย่อมเกิดดับ       เปลี่ยนสลับ เป็นอย่างยิ่ง
กลับกลายเป็นได้หลายสิ่ง     แต่ที่จริง ไม่ใช่ตัวตน

วิชา 05/06/50

เมื่อมีผู้ที่ต้องการเสนอให้ผมเปิดโอกาส โดยสอนกรรมฐานแก่คนทั่วไป เพื่อจะได้กว้างขวางทั้งทางธรรมและทางสังคม

ผมได้ตอบดังนี้

ผมรับไว้พิจารณาครับคุณ sssboun ถ้าเหมาะสมตามกรรมนะครับ แต่ใจนั้นหาได้อยากปรารถนาถึงความยิ่งใหญ่ เพราะเห็นโทษและเห็นกิเลสตนและกิเลสผู้มีตัณหาอยากยิ่งใหญ่  อยู่อย่างนี้แหละสงบดี ไม่ต้องแบกอัตตาตัวตนโชว์กิเลสไปทั่ว
กลอนหก

เป็นผู้มักน้อย นั้นดี         ไม่ก่อไพรี กับตน
มักใหญ่ย่อม ก่อสับสน         หลงกิเลสตน ตามัว
ธรรมนั้นก่อ เกิดจากคำ        ชักนำให้ เห็นกันทั่ว
ผู้มีตาดี ย่อมละชั่ว           ไม่ขรั่วบาป ด้วยเห็นธรรม

คำพิมพ์เหล่านี้แหละ คือชำเหระให้ถึงธรรม
เฝ้าบอกคำเป็นประจำ         เพื่อชี้นำ ด้วยของจริง
สิ่งที่เขียน ไม่ได้เพี้ยน       เป็นบทเรียนได้ดียิ่ง
แต่หายกตนดังผีสิง           ว่าบุญยิ่งกว่าสิ่งใด

วิชา 06/06/50

ผู้เป็นปราชญ์ย่อมไม่เดินหาศิษย์แต่ผู้เป็นศิษย์ย่อมเดินหาปราชญ์ แต่ด้วยปัจจุบันนี้ผกผันผู้ที่คิดว่าเป็นปราชญ์กลับเดินหาศิษย์ด้วยหวังผลรางวัล

กลอนแปด

ไม่แสวงหาจนมากไป ไม่นำใจไปไกวคว้า
สร้างกำลังกายใจแก่กล้า     เกิดคุณค่ากับผู้อื่น
ดำรงตนอยู่อย่างสงบ     ย่อมประสบธรรมอันร่มรื่น
ให้ธรรมแล้วจึงไม่หวังคืน     ใจชุ่มชื่นด้วยธรรมที่พอเพียง

พระพุทธเจ้านั้นได้ประกาศธรรมไว้แล้ว ก่อเป็นธงไว้แล้ว พระไตรปิฎกก็มี สำนักปฏิบัติก็มากมายและไปปฏิบัติได้ง่าย จึงไม่น่าวุ่นวายไปเที่ยวยกตนจนเลยเถิด ถ้าจะเกิดก็จงเกิดด้วยบารมีธรรมก็จะเป็นไปอย่างบริสุทธิ์   ถ้าจะทำก็ทำด้วยปัญญาอย่างเหมาะสมและพอเพียงไม่ให้เกิดด่างพล้อยกับพระพุทธเจ้า พระธรรมที่บัญญัติไว้ดีแล้ว และหมู่พระสงฆ์
และสิ่งที่ผมกระทำอยู่นี้ก็เป็นการประกาศธรรมของพระพุทธเจ้าสู่ที่แจ้ง ตามฐานะที่พึงกระทำได้ครับ

พระพุทธพระธรรมคงอยู่       ยังเจริญคู่กับโลกา
แต่ชนส่วนมากนั้นหนา           แสวงหาตามโฆษณา
หวังแต่มีผู้มาโปรด               จึงเลยเถิดจากธรรมมา
คำธรรมล้วนผ่านตา               แต่มัวช้า ยึดติดคน

สำนักปฏิบัติก็มีแล้ว           อย่าคลาดแคล้ว ควรฝึกฝน
เมื่อหลงกลุ่มยึดติดคน         การฝึกฝนไม่ถูกทาง
พระธรรมล้วนสร้างปัญญา     ล้างตัณหาให้เบาบาง
ย่อมสงบและละวาง             ไม่ก่อทาง เกิดปัญหา

วิชา 07/06/50

กลอนต่อไปนี้เป็นกลอนที่ยาก ซึ่งผู้ที่ปฏิบัติธรรมถึง และผลได้ปรากฏแล้วพิจารณาอย่างละเอียดรอบคอบจึงจะเห็นและเข้าใจ

สตินั้นควรฝึกฝน พัฒนาจนเป็นปัจจุบัน
จนจิตรู้อย่างเท่าทัน       จับรูปนามนั้น ทันใด
สมาธิหยุดให้เป็นหนึ่ง     สงบตรึง เกิดญาณ ภายใน
ปัญญาตัดไม่เหลือใย     ผ่องอำไพ เมื่อถึงธรรม



สติ มีหน้าที่   จับ
สมาธิ    มีหน้าที่   หยุด
ปัญญา   มีหน้าที่ ตัด

ตามพระไตรปิฎกและอรรถกถา

วิชา 8/06/50

ในพันทิพ มีผู้กล่าวถึงผู้ที่ประสงค์บวชไม่สึก ของวัดธรรมกาย ว่าท่านมีความรู้สึกเป็นอย่างไร?

ผมจึงตอบไปว่า

การบวชนั้นดี แต่ต้องเป็นอยู่อย่างถูกต้องตามพระธรรมวินัย

ไม่ใช่ว่า กล่าวประสงค์ว่า ต้องการบวชไม่สึก  แต่ไม่รักษาพระธรรมวินัย และทำให้พระธรรมวินัยกลายเป็นของเฟ้อไม่มีค่า เป็นของต่ำกว่าของตนเองพรรคพวกตัวเอง เป็นของไม่มีคุณค่าพอสำหรับตนเองและกลุ่มตนเอง แถมเมื่อทำผิดพระธรรมวินัยแล้วก็ไม่เป็นไร  
ประกาศอย่างนี้ และทำตนอย่างนี้ บวชอย่างนี้ย่อมไม่มีค่าที่สมบูรณ์ หรือไม่มีค่าเลย

อุทิศตนแสวงหา         แต่ว่าคว้าสิ่งล่วงเลย
ของจริงมัวแต่ทำเฉย     เพราะไม่เคยรู้มาก่อน
ยึดสิ่งมิอาจเป็นได้         จึงทำร้ายพุทธเจ้าสอน
พึงคำนึงด้วยสังวร         ครูที่สอนคลาดเคลื่อนธรรม

วิชา 11/06/50

ธรรมที่ครูสอนอย่างหนึ่ง       เปรียบประหนึ่งดังดวงแก้ว
แต่หาใช่ต้อง ถูกแน่แล้ว               อาจคลาดแคล้วจากธรรมจริง
ไม่ควรยึดติดแค่ครู               จึงควรรู้ศึกษาธรรมให้ยิ่ง
ปฏิบัติเทียบเคียงให้เห็นจริง           จะพบสิ่ง ที่ว่า เป็นธรรมเอย

วิชา 11/06/50

กลอนที่ผมเพิ่งแต่ง ว่าพุทธศาสนาตอนนี้เป็นอย่างไร

แก่นเป็นด่างด้วยเชื่อรา รุกเข้ามา จึงเริ่มผุ

เปลือกมีหนอนเข้ามาคุ ทั้งเจาะขุด แล้วซอนไช

ส่วนใบปลิดจากภายนอก ให้ช้ำชอก ทุกกิ่งไป

นี้และหนอ พุทธในไทย ที่เริ่มไกล จากพระธรรม

ต่อไปเอาภาวะจริงแจกแจงให้ดู แตกจากกลอนข้างบน

(แก่นที่เริ่มมีเชื่อรา)

ธรรมเริ่มคลอน ด้วยผู้สอนผิด เข้ามาปิด เปลี่ยนธรรมวินัย

ธรรมกายเห็นอย่างใสใส อยากแก้ไข พระไตรปิฎก

(เปลือกมีหนอนเข้ามาไช)

ศรัทธา จตุคาม เริ่มแบ่ง เข้ามาแย่ง จนตะหนก

พราหมณ์พุทธปนกันจน รก ชั่งตลก จริงจริง นะผู้คน

(ใบโดนปลิดจากภายนอก)

ต่างศาสตร์ก็ทำให้คล้าย เพื่อขยาย ประสงค์ปวงชน

ทำทุกวิธีอย่างแยบยล กลืนปวงชน เป็นของตน

(เพราะชาวพุทธห่างจากธรรม)

ชาวพุทธที่ไม่ศึกษาธรรม ไม่นำธรรมมา เข้าหาตน

ศรัทธาย่อมอ่อนเหลือทน ใครก็ขนเอาเป็นพวกง่ายเอย

เมื่อมีผู้ปกป้องผู้ทำบิดเบือนธรรมและผิดพระธรรมวินัย แล้วบอกให้ผู้อื่นวางเฉยเสีย เพื่อรักษากลุ่มตน ผมจึงได้กลอน เพิ่มขึ้นเพื่อเตือนสติ

พุทธธรรมควรจำไม่ให้ลืม เมื่อผู้อื่นบิดเบือนย่อมรู้เห็น

ไม่ควรปล่อยธรรมยกผิดประเด็น ควรชี้ให้เห็น บทธรรมจริงเอย.

จะศรัทธาใคร ก็ไม่ว่า แต่อย่าทำ เป็นเฉย

แล้วปล่อยให้ ล่วงเลย กับผู้เคยชิน บิดเบือนธรรม

แม้แต่ทะเล ผืนกว้าง ก็ยังล้าง ศพเน่าดำ

พัดเข้าฝั่ง ทุกเช้าค่ำ ไม่ทำตน ให้เน่าเหม็น เอย

วิชา 19/06/50

เหนือโลกเหนือกิเลสตน         เหนือนั้นจึงพ้นสงสาร
ต้องเหนือด้วยปัญญาญาณ   ที่เกิดจากการปฏิบัติธรรม
ผู้เหนือโลกย่อมจิตสงบ         เพราะพานพบซึ่งพระธรรม
ผู้เหนือโลกไม่หมองคร่ำ      เพราะดื่มด่ำรสพระนิพพาน  (มีความว่างสูญญตาเป็นอารมณ์)

วิชา 26/06/50

เสนอมุมมอง ความหลงหรือมายา  แต่อ่านแล้วอาจจะกระทบแรงหน่อยนะ ถ้ากระทบต้องขอโทษด้วยนะครับ

หลงยึดติดอยู่ย่อมมองไม่เห็น   ด้วยหลงนั้นเป็นเนื้อเดียวกับที่รู้
สำคัญมั่นหมายในสิ่งที่เป็นอยู่       ว่าที่รู้  ตูไม่ได้หลง


วิชา 28/06/50

กลอน 6 รู้จริง คือรู้อริยสัจจะ 4.

รู้จริง คือรู้จักทุกข์     รู้ให้สุดจนถึงเหตุ
รู้ดับทุกข์ที่อาเพศ     รู้ทางดับเหตุแห่งทุกข์เอย.

วิชา 29/06/50  (แต่งเดียวนี้ได้เดียวนี้)

คุณเอกวีร์ครับ  สิ่งที่บังเกิด ไม่ใช่สิ่งที่ต้องผลักใสหรือไม่ดี สิ่งที่เกิดนั้นแหละคือ วัด  คือวัดทุกอย่างกับตนเอง แล้วตกผลึกออกมาให้เป็นธรรม   แล้วดำรงณ์อยู่อย่างเป็นปกติ คือศีล คือไม่เบียดเบียนธรรมไม่เบียดเบียนตนและผู้อื่น สิ่งที่ปรากฏออกมาจากการกระทำจึงจะเป็นธรรมเสียส่วนมาก

ผมฝากบทกลอนที่ผมได้เตือนไว้แต่ต้นอีกครั้ง

วางนั้นวางอะไรหรือ วางนั้นคืออยู่เป็นไม่ติดตน
เมื่อมีเหตุย่อมมีผล     แต่ไม่เอาตน รนไปทั่ว.

วิชา 29/06/50

เย็น เย็น นั้นมีความหมาย   เย็นประปราย นั้นกำลังดี
เย็นจิต เย็นใจนั้นเป็นศรี       มีแต่ดีมีแต่ได้ ร่มเย็นเอย.

วิชา 29/06/50

น้ำใสในขวดไร้มลทิน      ใช้ดื่มกินได้  วางใจ
น้ำขุ่นในขวด ไม่เยื่อใย     ปล่อยทิ้งไป ทำอย่างอื่น
จิตใจก็เช่นเดียวกัน         ถ้าขุ่นนั้นควรปล่อยคืน
มีสติใจย่อมแช่มชื่น           สลัดคืนปล่อยวางกิเลสไป(สิ่งทั้งปวง)..

วิชา 23/07/50

น้ำใสลึกไม่เห็นก้น         เมื่อสืบค้น ไม่ใสจริง
จิตที่นิ่ง ยังยิ่งกว่าลิง        ด้วยประวิง เกิดไม่บรรเทา
จิตสงบ มีสติไม่รอบ         ก็เหมือนครอบด้วยความเขลา
เพราะมีกิเลสเหมือนเงา     ดังที่เรามองน้ำไม่ถึงก้น.

วิชา 23/07/50